Με το λαιμό στη θηλιάτα πόδια τεντωμένα στο σκαμνίτον δήμιο ανυπόμονο και κουτσοδόντηαπ’ τα χαμόγελα του άδικου,έγνεψες μιακαι γλίστρησε το βάρος μου για πάντα.
