Κόκκινος βαμμένος ταύρος
μεθυσμένος απ’ το αίμα του
ερωτευμένος με μια μέλισσα
παρούσα πανταχού
διάτρητος απ’ το κεντρί
που ράβει εμμονές
δαιμονισμένος με το βόμβο
διάφανων φτερών
αντρειωμένος
εγκλωβισμένος
στην ίδια αρένα ευτυχής
πεισμωμένος
λυτρωμένος
από κάθε περιέργεια
βαρύς, ασήκωτος, εναέριος, πλήρης.
Ποιος ταυρομάχος
δε θα κρατήσει
τέτοιο “σ’ αγαπώ”;
Ποιο ζώο
θα ξαναζήσει
τέτοιο θρίαμβο;
Και το σεντόνι
Που πέταξε ιδρωμένο.
Επιστρέφει
Καινούργιο
Και καθαρό
Για να κοιμηθείς
